Felieton rowerowy: Lansuje siebie i co się da [ZDJĘCIA]

Wspominając zaopatrzenie aż po sufit zawracamy do czasów, gdy rower stał się rekwizytem reklamowym, lansującym tego typu pojazdy i w ogóle co się da. Stare, zużyte już rowery, przerobione turystyczne drogowskazy, najwcześniej zauważyłem w Retowie nad jeziorem Gardno podczas jego objazdu. Pętla rowerowa wokół jeziora Gardno, niezwykle urokliwa, liczy ok. 25 km. Retowo to wprawdzie najmniejsza wieś nadjeziorna, ale najwyżej położona. Z tej wysoczyzny roztacza się wspaniały widok na Gardno będące rezerwatem przyrody oraz znajdujące się w jego granicach obszary ochrony ścisłej. Do tych ostatnich należy Wyspa Kamienna – legendarna, ale przede wszystkim unikatowe, nadmorskie lęgowisko ptaków. Mając mocną lornetkę można się zagapić na długo. A u podnóża tego wzniesienia widać pozostałości betonowej drogi i zapewne nadjeziornego lądowiska dla wodnopłatów niemieckiego Luftwaffe.

Rower jako drogowskaz wpadał w oko na skrzyżowaniu dróg w Gąbinie, prowadzących do Rowów, Gardny Wielkiej i Smołdzina albo Dominka. Przed wojną te miejscowości łączyła powiatowa kolej normalnotorowa. Z poniemieckiej linii „zwiniętych torów”na linii Ustka – Objazda - Gardna W. – Smołdzino oraz odnogi z Komnina do Słupska przez Gąbino, Dominek, Gabel (nieistniejąca stacja rozjazdowa), Karzcino i Lubuczewo zostały tylko nasypy. Nie wszędzie spójne, więc nie tworzą ciągłego i bezpiecznego szlaku rowerowego. Tak samo między Słupskiem a dzielnicą Ryczewo na dawnym, podwójnym wiadukcie kolejowym na Słupi oraz pomiędzy wspomnianym Gablem a Komninem. Mimo wszystko ta trasa ma wielu fanów i czeka na poprawę spójności, aby można było bezpiecznie jeździć do najbardziej urokliwych miejsc w przymorskiej strefie Słupska.

Oprócz drogowskazów stare rowery lub ich podróbki całkiem efektownie się prezentują jako nośniki reklam, zwłaszcza kwiaciarni. Trudno było tego nie zauważyć na słupskich alejach 3 Maja, albo Wojska Polskiego, gdzie kwietnik na deptaku został wystylizowany na stary bicykl z przyczepką. Odpowiednio odrestaurowany grat rowerowy też się stał okazałym kwietnikiem na stawem w centrum podmiejskiego Bierkowa. A kiedyś tu tylko kaczki i żaby zadawały szyku temu miejscu. Rowery ze złomu, jakoś ogarnięte pod względem mechanicznym i pomalowane, zwracają na siebie uwagę jako ozdoby witryn sklepowych. Zauważyliśmy to min. przed witryną sklepu z klasycznymi antykami i innymi starociami w centrum Słupska.

Rowerowe starocie stały się też ozdobą i znakiem rozpoznawczym przystanku rowerowego nieopodal Wytowna, gdzie przebiega ponad 20-kilometrowy (w jedną stronę) szlak zwiniętych torów Ustka – Rowy. Stare rowery są tu umieszczone na wysokim poziomie. Pewnie pomnikowym, chociaż młodsze w porównaniu do jednośladu, którym jeżdżę od pand 30 lat, serwisuję i traktuję nie mniej troskliwie niż mój drugi, młodszy i częściej używany rower. Oba uznaję jako takie ciacha - dobre, bo oprócz słodkości zapewniające duże poczucie wolności. Dlatego sięgnąłem po tort z wizerunkiem roweru, upieczony z okazji 20 lecia Stowarzyszenia Sportowo-Turystycznego „Ustka” w którym jest Klub Turystyki Rowerowej, z którym nakręciliśmy mnóstwo kilometrów. A jeśli zauważymy gdzieś rower czy rowerek na pomnikowym piedestale, jak np. w Bolesławicach, to się już niczemu nie zdziwimy, a nawet honory oddajmy. Także za to, o czym więcej w ramce.

Warto wiedzieć

Prognozy krótko- i długoterminowe zachęcają do uprawiania na Wybrzeżu Środkowym kolarstwa, a nie narciarstwa czy innych dyscyplin sportowo – rekreacyjnych, zależnych od łaskawości zimowej aury. Z tego też powodu oraz sytuacji epidemicznej rowerzyści pewnie już nie powinni robić sobie sezonowych przerw. Własny rower, uznawany obecnie jako najbardziej higieniczny środek lokomocji, powinien być w stanie gotowości do użytku. Najlepiej gdy stacjonuje w pomieszczeniu zadaszonym i ogólnie niedostępnym. Poza tm powinien być wyregulowany, nasmarowany, zaopatrzony w wymagane przepisami oświetlenie, błotniki, uchwyty termosów i

jakiś stelaż umożliwiający montowanie na nim pojemników bagażowych, np. sakw z odzieżą i posiłkiem na drogę. A jeśli chodzi o śliskość nawierzchni, to jazda i hamowanie, zwłaszcza nagłe, na mokrych liściach jest podobna do poruszania się na śniegu i lodzie. Najbezpieczniej hamować na prostej, a nie podczas np. wybierania zakrętu. Teraz szczególna ostrożność zalecana jest na drogach rowerowych, zwalonych mokrymi liśćmi.