Samoloty z gryfem na kadłubie. Historia lotniska w Redzikowie koło Słupska

Lotnisko Stolp-West i jego losy wojenne
Budowę tego obiektu w Słupsku planowano już na początku XX w. W 1916 roku władze wojskowe rozpoczęły budowę tego obiektu. Przez następne trzy lata budowano hangary oraz budynki obsługi lotniska. W 1920 uruchomiony został port lotniczy przyjmujący także loty prywatne. Od 1927 port Słupsk przyjmował międzylądowania na linii Berlin - Gdańsk. Do lat 30. ze Słupskiego lotniska można było dolecieć m.in. do Berlina, Gdańska, Szczecina oraz Królewca (dzisiejszy Kaliningrad). Później, gdy władzę w Niemczech przejęli naziści, port lotniczy ponownie został zmilitaryzowany. W tamtym czasie na terenie lotniska wybudowano także nowe hangary. Niestety, także słupski port lotniczy został włączony do akcji powietrznej napaści na Polskę we wrześniu 1939. Siły Luftwaffe wykorzystały dogodne położenie geograficzne tego obiektu.

Port lotniczy po wojnie
Po zakończeniu II wojnie światowej port lotniczy znów obsługiwał krajowe połączenia cywilne, ale jednocześnie był użytkowany przez polskie wojsko. Od 1975 roku, po utworzeniu województwa słupskiego, z lotniska w Redzikowie dwa razy dziennie obsługiwano połączenia z Warszawą, a okresowo także z Katowicami i Wrocławiem. W latach 80. wprowadzono kursujące dwa razy w tygodniu połączenie lotnicze z Warszawą i Koszalinem. Taki stan rzeczy utrzymał się do początku lat 90. W ostatniej dekadzie XX wieku podejmowano próby reaktywacji połączeń krajowych z lotniska w Redzikowie, w co zaangażowała się także państwowa spółka Polskie Porty Lotnicze (PPL). Niestety, szybko okazało się, że to przedsięwzięcie jest nierentowne. Betonowy pas startowy lotniska miał 2200 metrów długości. Do celów wojskowych lotnisko było wykorzystywane do 1999 roku, czyli do momentu stacjonującego tam 28. Pułku Lotnictwa Myśliwskiego. Przez następne lata działała tam jedynie jednostka pomocnicza pułku lotniczego z Malborka. Obecnie na tym terenie trwa budowa amerykańskiej Tarczy Antyrakietowej.

Lotnictwo myśliwskie w Redzikowie
Z lotniskiem w Redzikowie wiąże się także chlubna historia słupskich myśliwców z gryfem na kadłubie. W 1951 roku zapadła decyzja o sformowaniu 28. Pułku 28 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego OPL. Termin gotowości bojowej wyznaczono na 1 listopada 1952 roku. Głównym zadaniem pułku było szkolenie lotnicze i obrona najważniejszych obiektów administracyjno-gospodarczych oraz wojsk na środkowym Pomorzu.

Samoloty w pułku
W Redzikowie przez cały okres istnienia pułku wykorzystywano samoloty MiG konstrukcji radzieckiej, eksploatowane także przez inne wojska Układu Warszawskiego. W latach 1958 - 1974 w Redzikowie stacjonowały maszyny MiG - 19 wersji P i PM. Co ciekawe, od 1966 roku był on jedyną polską jednostką wyposażoną w te samoloty. W maju 1978 roku zapadła decyzja o przezbrojeniu jednostki. Wówczas, jako pierwsza w Polsce, została wyposażona w samoloty MiG-23. Zgodnie z tą decyzją, 4 czerwca 1979 roku przybyło pierwszych dziewięć maszyn w wersji MiG-23MF oraz dwa szkolno-bojowe MiG-23UB. Następne maszyny tego typu trafiały do Redzikowa w roku 1980, a ostatnie w 1982 roku. W sumie jednostka przejęła 36 MiG-23MF i sześć egzemplarzy MiG-23UB. Później, w roku 1988 i 1989 do słupskiego pułku dotarły trzy samoloty MiG-23M, wycofane z radzieckiego 871 Pułku Lotnictwa Myśliwskiego stacjonującego w Bagiczu. Maszyny te posłużyły jako magazyn części zamiennych.

Wyróżnik "słupski" i koniec epoki"
Od lipca 1991 roku Pułk wykonywał zadania w ramach Wojsk Lotniczych i Obrony Powietrznej. Następnie, 1 września 1995 roku decyzją Ministra Obrony Narodowej Pułk przyjął nazwę wyróżniającą "Słupski" i odtąd jego pełna nazwa brzmiała: 28 Słupski Pułk Lotnictwa Myśliwskiego. Od tego samego roku rocznica pierwszej zbiórki Pułku - dzień 17 września - została uznana za jego święto. 9 grudnia 1995 roku Pułk otrzymał też nowy sztandar ufundowany przez społeczeństwo miasta Słupska i Ziemi Słupskiej. Historia pułku zakończyła się wraz ze zmianami, które nadeszły pod koniec lat 90. W związku z kończeniem resursów przez kolejne egzemplarze samolotów MiG-23 oraz z polityką oszczędnościową MON, wycofano z uzbrojenia maszyny tego typu. Ostatnie loty szkoleniowe odbyły się 2 września 1999 roku. Wzięło w nich udział 5 samolotów MiG-23MF i 2 MiG-23UB. Ostatni lot samolotu MiG-23UB w barwach WLiOP odbył się 30 listopada 1999.

Opracowano na podstawie Wikipedii.

Zobacz też: Młodzi mieszkańcy Słupska poszukiwali świadków historii