Sprawdź, jakie wydarzenia kulturalne czekają na Ciebie

WYKŁAD Z CYKLU STRATEGIE SZTUKI „Poza tabu, czyli desakralizacja sacrum i… profanum w sztuce XX wieku”
18 listopada 2015, Godz. 17.00
Centrum Aktywności Twórczej w Ustce, Zaruskiego 1a

Doświadczenie religijne, którego liczne świadectwa odnaleźć możemy w sztuce dawnej na niemal wszystkich kontynentach, w przeważającej większości było powiązane z występowaniem dyskursów instytucjonalnych określonych grup wyznaniowych. W XX w. artykulacja tego doświadczenia nie posiada już podobnego potencjału, a – co ważniejsze – zmienia się sposób jego obrazowania i kontekst społeczny. W rezultacie charakterystyczne dla współczesnego świata staje się doświadczenie sacrum, będące – jak pisze Mircea Eliade – przeżyciem i artykulacją „całości egzystencji, które objawia człowiekowi jego sposób bycia w świecie”. Co więcej – w artykułowanej we współczesnej kulturze przestrzeni sacrum ujawnia się niespotykana wcześniej dwuznaczność. Doświadczanie sacrum nieodłącznie związane jest z uobecnianiem się tabu, które – jak zauważa Freud –„z jednej strony określa coś świętego, poświęconego, z drugiej zaś – coś niesamowitego, niebezpiecznego, zakazanego i nieczystego”. Stąd wszelkie próby przekraczania granic obwarowanych przez tabu spotykają się zazwyczaj ze społecznym i/lub instytucjonalnym protestem. Wykład będzie ilustrowany pracami Andy’ego Warhola, Bettiny Rheims, Orlan, Pawła Althamera, Jarosława Modzelewskiego, Andresa Serrano i Roberta Gobera.

Wernisaż wystawy
JAN MISIEK „SKŁADANIE CZASU”
19 listopada 2015 || godz. 17:00
Baszta Czarownic, ul. F. Nullo 8 w Słupsku
wystawa potrwa do 10 stycznia 2016
wstęp wolny

Jan Misiek urodził się w Słupsku w 1949 r. W roku 1968 ukonczył Liceum Sztuk Plastycznych w Gdyni-Orłowie. Podjął studia polonistyczne a następnie studiował w Panstwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku. W 1975 roku uzyskał dyplom z malarstwa w pracowni prof. Władysława Jackiewicza. Był redaktorem graficznym Wydawnictwa Morskiego (1979 – 1990) i miesięcznika „Pomerania” (1995 – 1999). Uprawia malarstwo, kolaż, grafikę książkową i prasową. Tworzy także książki artystyczne. Jest członkiem międzynarodowej grupy artystycznej „Groupe Chanteloube”. Brał udział w wielu wystawach w zbiorowych w kraju i za granicą. Swoje prace prezentował na ponad 100. wystawach indywidualnych, w tym m.in. w: Galeria El, Elbląg (1976, 2001); Vruggink Gallery, Holandia (1995); Galerie Neuropa, Heidelberg, Niemcy (1995); Inter-Art Galerie, Stuttgart, Niemcy (1997); Muzeum Narodowe w Gdańsku (1998, 2005); Villa Cicogna, Bisuschio-Varese, Włochy (1999); Muzeum w Bytowie (1999); Muzeum Historii Miasta Gdańska (1998, 2006, 2008); Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku (2002); Muzeum w Toruniu (2006); Instytut Polski w Pradze, Czechy (2009); Galeria Wozownia, Toruń (2009); Alytaus Kraštotyros muziejus, Litwa (2009); Galeria Test, Warszawa (2010); Galeria Ex-Nihilo, Grenoble, Francja (2014). Jego prace znajdują sie w zbiorach muzealnych w Gdańsku, Toruniu, Druskiennikach, Lęborku, a także w zbiorach Urzędu Miejskiego w Gdańsku, Stadtamt w Heidelbergu, Muzeum Książki Artystycznej w Łodzi oraz prywatnych kolekcjach w Polsce i wielu krajach Europy.

Wernisaż wystawy
IZY TARASEWICZ " THE SMALLEST UNINTERESTING NUMBER/ NAJMNIEJSZA Z LICZB NIEINTERESUJĄCH"
19 listopada 2015 || godz. 19:30
Centrum Aktywności Twórczej w Ustce, Zaruskiego 1a
wystawa potrwa do 10 stycznia 2016
wstęp wolny

Wystawa Izy Tarasewicz “Najmniejsza z liczb nieinteresujących” eksponuje funkcję spichlerza, jaką pełniła wcześniej przestrzeń wystawowa, podkreślając, że Centrum Aktywności Twórczej to miejsce przejściowe, służące do składowania, gromadzenia, organizacji i ewidencji materii, miejsce sporządzania inwentarza. Podobnie jak magazyn zboża wystawa stanowi przestrzeń, w którą wprowadza się zasoby i surowce, poddaje przeróbce, a następnie rozsyła, albo kolekcję czasoprzestrzennych wydarzeń, gdzie różne formy materii spotykają się, wiążą i wchodzą ze sobą w interakcje. Przez połączenie abstrakcyjnych logik przemysłu, rolnictwa, matematyki, ekonomii i nauki artystka zamienia przestrzeń wystawy w logistyczny ekosystem zarządzający rachunkiem i ruchem rzeczy, jak również przebiegami diagramów, wymian, relacji i łańcuchów dostaw. Tutaj składowanie rozumiane jest jako proces działania, nie stan uśpienia, jako funkcjonująca równolegle w różnych skalach maszyna. Podkreślone w przestrzeni wystawy podpory architektoniczne służą jako funkcjonalna armatura dla serii zmiennych układów powtarzających się materiałów. Na podporach konstrukcji słupowo-belkowej zawieszono dodatkowe modularne sekwencje wsporników, tworząc serię matryc fizycznych i przedstawieniowych, które podtrzymując, nadają ramę i organizację obiektom i ich kolekcjom. Obiekty, które nierzadko wykorzystują proste i nieszlachetne materiały jak sznur konopny, popiół, kauczuk i sypki barwnik naturalny, są abstrakcyjnymi całościami zaaranżowanymi w szeregowym systemie wystawowym.

WYSTAWA TRWAJĄCA
YUKARI UTO „MIASTO W BIELI”
16 - 30 listopada 2015
Centrum Aktywności Twórczej w Ustce, Zaruskiego 1a

Yukari Uto (ur. 1986, Japonia) jest artystką, która tworzy dzieła multimedialne, w których łączy dźwięk, wideo i ruch ciała, szczególnie wykorzystując perspektywę muzyczną.
Artystka uważa, że przekaz wizualny ma podobną budowę jak muzyka. Stara się wydobyć te wspólne elementy strukturalne i zaprezentować to co widzialne w ten sam sposób co dźwięki. Wtedy, oglądając dzieło wizualne, można mieć podobne wrażenia i odczucia, jak podczas słuchania muzyki, jakby słuchając oczami. Tak jak dobry muzyk potrafi, czytając partyturę, wyobrażać sobie muzykę zapisaną w nutach, tak artystkę interesują spontaniczne i nieuniknione reakcje bezpośrednio powstające w umyśle i wywołujące odczucia sugerowane przez widziany obraz, jakby wywoływały je rezonujące dźwięki.
„Miasto w bieli” to instalacja wideo inspirowana Ustką. Yukari czuje dźwięki, kiedy czegoś dotyka. Gdy powoli sunie palcem po krawędzi, słyszymy długi dźwięk. Gdy tupnie, słyszymy dźwięk akcentowany. Ustka jest biała i wydaje wspaniałe dźwięki.