Nasza Loteria NaM - pasek na kartach artykułów

Tak budowano Słupsk po II wojnie światowej [ZDJĘCIA]

Wojciech Frelichowski
Wojciech Frelichowski
Powojenny Słupsk przez dekady zmieniał swój wygląd i układ komunikacyjny. Początkowo odbudowywano i rozbudowywano śródmieście, aby z czasem zagospodarowywać przedmieścia. Powstawały też nowe obiekty użyteczności publicznej oraz obiekty przemysłowe. W naszym archiwum wyszukaliśmy zdjęcia z największych słupskich budów po 1945 roku.

Po 1945 roku Słupsk był zniszczony w 30 procentach. Choć ocalały główne obiekty infrastruktury miejskiej, o tyle w gruzach legła większa część zabudowy centrum miasta, szczególnie Starówki. Pierwszorzędnym zadaniem, przed którym stanęły wówczas władze miasta było zorganizowanie życia mieszkańcom, aprowizacja, przewrócenie funkcjonowania wodociągów, dostaw energii elektrycznej, uruchomienie komunikacji.

Na początku lat 50. XX wieku w Słupsku w zasadzie uporano się ze zniszczeniami wojennymi. Centrum miasta ziało pustkami po zburzonych kamienicach. Te tereny zagospodarowywano urządzając na nich tereny zielone – skwery i zieleńce.
W tym samym czasie podjęto budowę nowych mieszkań, ale do 1956 r. były to ledwie trzy budynki. W kolejnych dwóch latach powstało kolejnych siedem budynków, ale stały one w zwartej zabudowie, miały raczej charakter plomb.

Plac budowy w centrum

Budowę pierwszego powojennego osiedla mieszkaniowego w Słupsku rozpoczęto w 1958 roku. Lokalizacja osiedla odpowiadała historycznemu układowi ulic zburzonej starówki. Stąd przyjęto dla tego osiedla nazwę "Staromiejskie". Teren pomiędzy ulicami Mikołajską, Jagiełły. Mostnika, Łukasiewicza, Grodzką, Nowobramską i Starym Rynkiem stał się wielkim placem budowy.
Największym obiektem, który powstał w tym osiedlu było kino Milenium, które otwarto w 1963.

ZOBACZ TEŻ:

Budowę osiedla zakończono w czerwcu 1965 roku. A ponieważ do chwili ustanowienia władzy ludowej w Polsce mijało właśnie 20 lat, otrzymało ono nazwę "Osiedle XX Lecia PRL. Co charakterystyczne, ówczesna propaganda podkreślała, że centrum Słupska zostało odbudowane po wojennych zniszczeniach. Trudno jednak nazwać odbudową wznoszenie obiektów, które swoją architekturą miały się nijak do budynków sprzed 1945 roku, z których wiele pochodziło jeszcze z XVIII wieku.

Kierunek zachód

Już pod koniec lat 60. XX rozpoczęto budowę kolejnego osiedla mieszkaniowego. Tym razem po zachodniej stronie Słupska. Było to Zatorze. Pierwsze budynki powstały przy ulicach Banacha i Zygmunta Augusta.

Na początku lat 70. budowę osiedla zintensyfikowano. Oprócz bloków zmieniano także układ komunikacyjny. Przebudowano m.in. skrzyżowanie ulic Szczecińskiej, Krzywoustego i Szczecińskiej. Ta ostatnia została poprowadzona na prawie 1,5 odcinku aż do ul. Nadmorskiej (obecnie al. 3 Maja). Co ciekawe, ta ulica otrzymała dwa pasy ruchu, zaś szerokość pasa drogowego odpowiadała ówczesnym standardom autostradowym.

ZOBACZ TEŻ:

Przełom lat 60. i 70. to czas budowy nowych fabryk. Powstały wtedy takie zakłady, jak fabryka obuwia Alka, fabryka urządzeń okrętowych Sezamor, zakład naprawy autobusów Kapena, rozbudowano Famarol, a fabrykę cukierków Pomorzanka przeniesiono do nowych obiektów przy ul. Koszalińskiej.

Powiększanie miasta

Kiedy w maju 1975 roku Słupsk został stolicą województwa miasto zaczęło się rozrastać, a ludności przybywało. W latach 80. przystąpiono do budowy kolejnego osiedla mieszkaniowego na zachodnich rubieżach Słupska. Chodzi o Osiedle Niepodległości. Wówczas nosiło ono nazwę Budowniczych Polski Ludowej, w skrócie BPL. Ale słupszczanie nazywali to osiedle po swojemu, m.in. Hamburg, czy Manhatan.

Z kolei w drugiej połowie lat 80. zaczęła się budowa nowego dworca kolejowego. Poprzedni, poniemiecki zburzono w latach 70., obiecując jednocześnie, że lada chwila powstanie nowy dworzec. Tymczasowo wybudowano barak, w którym umieszczono kasy biletowe i poczekalnię. Ta prowizorka trwała niemal 15 lat.

W latach 80. widać już było wyraźny kryzys w socjalistycznej gospodarce. Inwestycje podejmowano, ale realizowane one były z problemami i opóźnieniami. A kiedy już dobiegły końca często okazywało się, że jest cała masa niedoróbek i usterek. Z takimi problemami borykali się m.in. "szczęśliwi" lokatorzy nowych mieszkań.

ZOBACZ TEŻ:

Po upadku PRL-u

Choć w ostatnich 30 latach w dziejach Słupska nie podejmowano tak wielkich zbiorczych inwestycji, jak budowa Zatorza czy Osiedla Niepodległości, nie oznacza to jednak, że nie było ważnych budów. Jednak różnica do czasów minionych była taka, że o ile w latach poprzednich budowy były głównie państwowe lub miejskiej, o tyle teraz budowali zazwyczaj prywatni inwestorzy.

Z ważniejszych inwestycji miejskich ostatnich lat należy wymienić budowę ringu, czy Park Wodny Trzy Fale. Ten ostatni obiekt powstawał w bólach, a jego oddanie do użytku przedłużyło się o kilka lat.

Natomiast 25 lat – co jest rekordem w Słupsku – trwał budowa nowego szpitala. Obiekt otwarto w 2011 roku. Obecnie jest to jeden z największych zakładów pracy w Słupsku zatrudniający ok. 1500 osób.

ZOBACZ TEŻ:

emisja bez ograniczeń wiekowych
Wideo

Krokusy w Tatrach. W tym roku bardzo szybko

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!

Polecane oferty

Materiały promocyjne partnera

Materiał oryginalny: Tak budowano Słupsk po II wojnie światowej [ZDJĘCIA] - Głos Pomorza

Wróć na slupsk.naszemiasto.pl Nasze Miasto