Słupskie Letnie Przesilenie i taniec na ulicy. Nie przegapcie

Przed nami niezwykła, najkrótsza noc w roku - Noc Kupały. 20 czerwca, o godz. 17 słupszczanki, bo impreza pod nazwą Słupskie Letnie Przesilenie skierowana jest przede wszystkim do kobiet, będą mogły radośnie zatańczyć na ulicy Nowobramskiej. Oczywiście panowie są również jak najbardziej mile widziani.

Jedyna taka noc w roku
Okazją do wspólnego świętowania w Słupsku jest, jak sama nazwa wydarzenia wskazuje, letnie przesilenie z 21 na 22 czerwca. Dla dawnych Słowian Noc Kupały była okazją do pokazania jedności z naturą, połączenia ognia i wody, słońca i księżyca, mężczyzny i kobiety. Słowianie odczuwali bardzo silną więź z naturą. Niestety, w miarę rozwoju cywilizacji to połączenie człowieka z Matką Ziemią stopniowo zanikało.
- Święta pogańskie były świętami pierwszymi, ściśle związanymi z rytmem natury - mówi Tomasz Częścik, dziennikarz i rodzimowierca. - Przyroda zawierała aspekt boski. Życie ściśle powiązane było z porami roku i oparte na cyklu solarnym.

Walka z poganami
Z obyczajami pogańskim walczył Kościół katolicki, jednak Nocy Kupały nie udało się wykorzenić. Kościół podjął próbę zasymilowania święta z obrzędowością chrześcijańską. Nadano nawet tej nocy patrona - Jana Chrzciciela. W wyniku chrystianizacji próbowano także przenieść obchody nocy kupalnej na okres majowych Zielonych Świątek, a następnie bliżej ich pierwotnego terminu, na specjalnie w tym celu ustanowioną 23 czerwca wigilię św. Jana.

Geneza słowotwórcza
Na temat pochodzenia słowa Kupała istnieje kilka hipotez. Według pierwszej z nich słowo wywodzi się z języka Wenedów, którzy sąsiadowali ze Słowianami i prawdopodobnie zostali przez nich wchłonięci. Inna wersja odwołuje się do indoeuropejskiego słowa kump, które oznaczało zbiorowość, grupę. Miało to podkreślać zbiorowy, społeczny charakter tych obrzędów. Następna hipoteza związana jest z rzekomym słowiańskim bóstwem miłości i płodności - Kupałą. Jest też ostatnia - odnosząca się do rosyjskiej formy słowa kąpać.

Obyczaje i zwyczaje
W czasie tej magicznej nocy rozpalano ogniska, w których palono zioła. W tym dniu dokonywano oczyszczenia, skacząc przez ognisko i kąpiąc się w rzekach lub jeziorach. Nie obowiązywały surowe zakazy obyczajowe - młodzi mogli bezkarnie oddalać się w poszukiwaniu kwiatu paproci, tańczono do białego rana, śpiewano frywolne pieśni, młodzi zalecali się do siebie. Wierzono, że duchy zmarłych i demony wstępują w ciała młodych ludzi i wzmagają ich gotowość do miłości, płodzenia i rodzenia. Kupalnocka często była okazją do orgii. W czasie tańców, śpiewów i pijaństwa młodzieńcy często porywali w las upatrzone dziewczęta - tradycja i obyczaj zezwalały na swobodne igraszki miłosne. Jak głoszą legendy, udziału w sobótkowych obrzędach odradzano dziewicom. Przestrzegano je, aby z daleka omijały ogniska płonące na cześć Kupały.

Poszukiwania kwiatu paproci
Noc Świętojańska jest tajemnicza i pełna czarów. Nic więc dziwnego, że magiczny kwiat paproci według legend zakwita w tę właśnie noc. Ma wskazywać drogę do skarbów, przynosić szczęście, bogactwo oraz możliwość wpływania na uczucia innych. Tylko osoba młoda, prawdomówna, pracowita, cnotliwa i odważna miała szansę na odnalezienie czarodziejskiej rośliny.
Jak wygląda kwiat paproci? Tego niestety nie wie nikt. W baśniach i legendach kwiat był niebieski lub złoty, świecił niesamowitym blaskiem, miał pięć płatków, wyglądał jak gwiazdka, a nawet jak śmiejące się złote oko. Noc Kupały to pora zalotów. Dlatego poszukiwania kwiatu paproci odbywały się często wśród miłosnych wyznań i czułych uścisków. Wyprawa po kwiat paproci stawała się bowiem tylko pretekstem do spacerów po lesie z ukochaną osobą.

Wiła wianki i rzucała je do falującej wody
Noc Kupały była idealnym czasem dla panien i kawalerów chcących zapewnić sobie szczęście w miłości. Najważniejszą wróżbą było rzucanie wianków na wodę. Młode dziewczyny plotły wianki z kwiatów i czarodziejskich ziół, wpinały w nie płonące łuczywo i ze śpiewem i tańcem powierzały je falom rzek i strumieni. Jeśli wianek dziewczyny został wyłowiony przez kawalera, zwiastowało to szybkie wyjście za mąż. Jeśli wianek popłynął dalej - dziewczyna miała szansę na zamążpójście, ale nieprędko. Utonięcie wianka symbolizowało staropanieństwo. Puszczanie wianków jest wciąż bardzo lubiane, dlatego w czasie Słupskiego Letniego Przesilenia również puścimy uplecione własnoręcznie wianki na wodę.

Odczynianie uroków
Noc Kupały była także okazją do odczyniania uroków. Domy zabezpieczano ostrymi narzędziami, kobiety przewiązywały się bylicą, która chroni przed czarami, urokami i wszelkim złem. Bylicę wieszano także na drzwiach domów, obór i stajen, noszono zaszytą w odzieży, wrzucano w ogniska. Wierzono, że w noc przesilenia szczególnie aktywne są wodnice, strzygi, topielice, demony i czarty.

Noc kupały na Nowobramskiej
W Słupsku Noc Kupały świętować będziemy w nietypowy sposób. Będzie to połączenie wyzwalania dzikiej kobiety z obrzędowością słowiańską. Na dobry początek wszystkie słupskie dzikie kobiety będą mogły pokazać swoją siłę, tańcząc na ulicy. Taniec będzie całkowicie spontaniczny, bez żadnej jednolitej choreografii. Po tanecznym szaleństwie w kawiarni Kafeina na wszystkie dzikuski czekać będą naręcza kwiecia, z których uplecione zostaną wianki. W tym samym czasie w Kafeinie odbywać się będzie kolejna Kuchnia Społeczna. Wianki zostaną obowiązkowo puszczone z nurtem Słupi. W planie imprezy jest wiele atrakcji. Wstęp jest bezpłatny.